System agentowy

Zdefiniować go można jako rodzaj systemu informatycznego, który składa się z wielu autonomicznych agentów, którzy działają w sposób niezależny, ale jednocześnie współpracują ze sobą w celu realizacji określonych celów. Każdy agent jest wyposażony w pewną formę inteligencji, co pozwala mu na podejmowanie decyzji i podejmowanie działań na podstawie informacji otrzymanych od innych agentów lub ze świata zewnętrznego. Systemy agentowe są stosowane w wielu dziedzinach, takich jak nauka, przemysł, handel elektroniczny i wiele innych. Zaletą systemów agentowych jest to, że są one w stanie działać w dynamicznych i złożonych środowiskach, w których standardowe metody programowania i podejmowania decyzji są niewystarczające lub trudne do zastosowania. Systemy agentowe mogą być stosowane do koordynacji i zarządzania złożonymi procesami, do rozwiązywania problemów w czasie rzeczywistym lub do podejmowania decyzji w warunkach niepewności. Systemy agentowe składają się z trzech głównych elementów: agentów, komunikacji między nimi i środowiska, w którym działają. Agenci mogą działać w różnych rolach, takich jak eksperci, mediatorzy lub negocjatorzy, i są w stanie komunikować się ze sobą w celu osiągnięcia określonych celów. Środowisko, w którym działają agenci, może być złożone i zmieniające się w czasie, co wymaga od agentów elastyczności i zdolności do adaptacji do nowych warunków. Ważną cechą systemów agentowych jest to, że agenci są autonomiczni, co oznacza, że mają zdolność do samodzielnego podejmowania decyzji i działania w celu osiągnięcia określonych celów. W przypadku systemów agentowych, w których agenci są rozproszeni na wielu maszynach, komunikacja między nimi może być oparta na protokołach sieciowych, takich jak TCP/IP.

0|1|2|3|4|5|6|7|8|9|A|B|C|D|E|F|G|H|I|J|K|L|Ł|M|N|O|P|Q|R|S|Ś|T|U|V|W|X|Y|Z