Architektura procesora

Architektura procesora to struktura wewnętrzna procesora, która określa sposób, w jaki procesor przetwarza instrukcje i dane. Architektura procesora składa się z kilku elementów, takich jak jednostki arytmetyczno-logiczne, jednostki zmiennoprzecinkowej, jednostki sterującej i rejestry.

1. Jednostka arytmetyczno-logiczna (ALU) jest częścią procesora, która wykonuje podstawowe operacje arytmetyczne i logiczne, takie jak dodawanie, odejmowanie, mnożenie, dzielenie i porównywanie.
2. Jednostka zmiennoprzecinkowa (FPU) to część procesora, która wykonuje operacje na liczbach zmiennoprzecinkowych, takie jak liczby rzeczywiste.
3. Jednostka sterująca (CU) jest częścią procesora, która odpowiada za pobieranie instrukcji z pamięci, dekodowanie ich i sterowanie innymi jednostkami procesora, takimi jak ALU i FPU.
4. Rejestry to małe, bardzo szybkie pamięci wewnętrzne procesora, w których przechowywane są dane i adresy. Architektura procesora jest ważna, ponieważ wpływa na wydajność i funkcjonalność procesora.

Różne architektury procesorów są stosowane w różnych urządzeniach i zastosowaniach, od urządzeń mobilnych po duże serwery. Większość współczesnych procesorów opiera się na architekturze CISC lub RISC, chociaż istnieją także inne, bardziej specjalistyczne architektury.

0|1|2|3|4|5|6|7|8|9|A|B|C|D|E|F|G|H|I|J|K|L|Ł|M|N|O|P|Q|R|S|Ś|T|U|V|W|X|Y|Z